Wie droomt er niet van om ooit te verhuizen naar een ander land? De een wil iedere dag het zonnetje op z’n bol, de ander wil uit de ratrace stappen en weer een ander wil meer rust en natuur om zich heen. Voor mij staat dat droomhuisje in Spanje en dat heeft een combinatie van redenen. Natuurlijk dat heerlijke zonnetje, maar ook de relaxte Spaanse cultuur speelt een grote rol.
Maar waarom doen de meeste mensen dit eigenlijk niet en blijft het bij dromen? Argumenten als dat het veel gedoe is, dat het veel geld kost en dat mensen hebben geen idee hebben waar ze moeten beginnen spelen hierin een grote rol denk ik. Want zou het niet fijn zijn als er iemand is die weet hoe een emigratie in z’n werk gaat, wat de regels van het land zijn en niet te vergeten hoe het financieel in elkaar steekt? Als je wel eens naar ‘ik vertrek’ kijkt weet je dat vooral dat laatste niet allemaal realistisch begroot is.
Daarin lijkt een emigratie verrassend veel op een uitvaart
Als je het goed bekijkt hebben een uitvaart en een emigratie best veel overeenkomsten. Je kan het maar 1x doen, het moet goed zijn en je wilt er wel geld voor uit trekken, maar dan wil je wel weten wat je ervoor krijgt.
Een goede begeleiding is cruciaal om later goed terug te kunnen kijken op een uitvaart. De ervaring van een goede uitvaart verzacht het verdriet voor de nabestaanden. En die goede uitvaart, die wordt mogelijk met hulp van iemand die weet hoe het werkt en wat er kan. Die weet wat er verplicht is (heel weinig trouwens 😊) en antwoord weet op vragen zoals:
- Moet er altijd een uitvaartbegeleider bij zijn?
- Moet een ceremonie in een uitvaartlocatie plaatsvinden?
- Mag mijn lief in zijn eigen auto vervoerd worden?
- En niet te vergeten: wat gaat het kosten?
Ik wil weten wie je dierbare was
Dat Spaanse huisje heb ik nog niet georganiseerd, maar een uitvaart kun je aan me overlaten. Dat begint ermee dat ik heel goed luister naar de familie. Ik wil weten wie en hoe de overledene was. Zodat we een passende uitvaart kunnen organiseren. Ik vraag altijd door waarom je iets wilt. Is dat omdat je denkt dat het zo hoort, of is het een bewuste keuze? Misschien was de tuin de trots van de overledene en wil je een ceremonie in de tuin houden. Of was de overledene een betrokken vrijwilliger in het buurthuis en zijn jullie daar welkom voor het afscheid. En hoe mooi is het als de aannemer in zijn eigen klusbus naar het crematorium gereden wordt? Kan allemaal. En om het te regelen, hoef ik alleen maar te weten dat jullie dit graag zouden willen (ook als je denkt dat het niet kan).
En jij wilt weten wat het gaat kosten
Dat je wensen praktisch mogelijk zijn, is een beginpunt. Maar natuurlijk vraag je je dan af of het ook financieel haalbaar is. Daarom maak ik zo snel mogelijk een begroting. Hierop vind je alle kosten voor diensten en producten die jullie wensen. Die bereken ik trouwens 1 op 1 door, zonder commissie of provisie. Want alleen zo kan ik jullie eerlijk adviseren. Ik heb er dus geen financiële baat bij om bijvoorbeeld een duurdere kist te adviseren omdat ik daar meer aan verdien. De kosten voor mijn begeleiding zijn een vast en vooraf afgesproken bedrag. Ook daarover ben ik transparant.
En ben je zelf handig in regelen en organiseren en wil je veel zelf doen? Dan kan ik over je schouder meekijken en het hoogstnoodzakelijke en de formaliteiten regelen. Natuurlijk bereken ik dan alleen de uren die ik voor je bezig ben. Ook hierover ben ik transparant.
En de moraal van dit verhaal? Een uitvaart moet naar mijn idee zijn als mijn droomhuisje in Spanje. Helemaal passend bij jou en de overledene, en bovendien financieel transparant. Ik ga maar weer eens googelen op leuke Spaanse huisjes… tenzij jij me nu belt voor advies, natuurlijk!