Toen ik in mijn omgeving vertelde dat ik uitvaartbegeleider ging worden kreeg ik eigenlijk zonder uitzondering positieve reacties. “Ja, dat zie ik jou doen.” “Dat past echt bij jou.” “Ik zou mijn uitvaart gerust aan jou toevertrouwen.” Mooie woorden die mijn besluit onderschreven, superfijn!
Dat ik organisatorische kwaliteiten heb die ik goed kan gebruiken in het werk dat ik tegenwoordig doe leek mij wel evident met mijn werkervaring als eventmanager. Ik zag de reacties op mijn ‘nieuwe werk’ dan ook vooral hierop slaan. Omdat ik mij bewust ben van mijn talent om te organiseren.
De ‘zachte’ kant
Wat ik tegenwoordig vaak terug krijg in evaluaties is een ander talent. Een extra talent, dat mijn omgeving destijds nog minder duidelijk zag. Dat talent is dat ik luister, rust kom brengen, goed aanvoel wat nodig is, oppak wat nodig is en ruimte geef om in te vullen. Hiervan was ik mij blijkbaar zelf ook niet zo bewust. Toen ik startte met de opleiding tot uitvaartbegeleider had ik vertrouwen in het organisatorische deel van de opleiding. Daarnaast was er een stukje uitvaart-specifieke kennis die ik kwam leren. Mijn grootste uitdaging lag naar mijn idee in de zoals ik het noem ‘zachte’ kant. De gesprekken met de families en hoe ik daar uit kon halen wat er nodig is om een zo passend mogelijke uitvaart te organiseren.
First things first
Ik kom vaak bij een familie die emotioneel is en kwetsbaar. Meestal weten ze niet waar ze moeten beginnen en hebben ze geen overzicht hoe het allemaal moet de komende dagen. Als eerste maak ik duidelijk dat er geen haast is. Natuurlijk moet er veel gedaan worden, maar we gaan stap voor stap door alles heen en nemen voor alles de tijd. En hierin is luisteren en doorvragen key. Want ik heb input van de familie nodig om boven tafel te krijgen wat echt past. Dan pas gaan we besluiten nemen. Meestal is mijn eerste vraag dan ook “Vertel eens, wie was hij/zij?” Zo leer ik de overledene een beetje kennen.
Waarom, waarom, waarom?
Als we later aan keuzes toekomen vind ik het mooiste als de familie zelf met ideeën komt. En altijd vraag ik waarom? Ik vraag door totdat ik zeker weet dat iedere keus past bij de wens van de overledene en de nabestaanden. Opbaring zoals de familie het wil (dus misschien wel thuis in plaats van in het rouwcentrum), de ceremonie op de juiste locatie (dat hoeft niet in de zaal van het rouwcentrum maar kan ook in de sportkantine), uitvaartvervoer dat past (je kunt die zwarte auto vervangen door het klusbusje van de overledene). Gelukkig heb ik zelf een heel arsenaal paraat met opties waar we gebruik van kunnen maken, maar niet zelden is dat niet nodig en komt de familie zelf met uitstekende voorstellen.
Het snel schakelen en aanpassen aan de chemie in een familie is blijkbaar een talent waarvan ik mij niet zo bewust was.
Dat blijkt nu mijn belangrijkste talent in dit vak te zijn.
Dat was een blind spot, maar mijn klanten kregen het boven tafel. Zoals ik de eigenheid van de overledene boven tafel krijg.
Mooie match, mijn vak en ik!
Wil je eens van gedachten wisselen over jouw uitvaart of de uitvaart van een dierbare? Bel of mail mij voor een kennismaking. Ik neem graag de tijd om jouw wensen te bespreken.